De eerste spreker was Sjoerd Miedema, een bevlogen boer, die vertelde hoe hij op zijn boerderij de natuur steeds meer haar werk laat doen. Zo besteedde hij liever aandacht aan het vergroten van de weerstand van zijn koeien dan dat hij ze bij het minste of geringste medicijnen gaf. Voor hem was het een ontdekkingstocht die nog lang niet af was, stapje voor stapje ging hij verder. Zijn zoon wist nog niet precies wat voor koers hij in de toekomst zou gaan varen, als hij het voor het zeggen kreeg, maar hij verzekerde ons dat zijn vader erg overtuigend kon zijn.
Siebe en Jetske Tolsma runnen een plaatselijke Coöp in beheer. Zij doen hun best de verkoop van plaatselijk producten te bevorderen, waarbij ze oog hebben voor de boeren en waarbij winst maken niet het enige oogmerk is. Na afloop van hun leuke en enthousiaste verhaal beloofden een aantal mensen in de zaal voortaan hun boodschappen bij hen te gaan doen.
Jesler Kiestra, provinciehoofd Friesland bij Staatbosbeheer, vroeg de zaal om suggesties hoe haar organisatie de vele hectares natuur die zij onder hun hoede heeft het beste kan beheren. Een boer uit Noord-Holland was de Afsluitdijk overgestoken om zijn beklag te doen over Staatsbosbeheer in Noord-Holland. De stand van de weidevogels is daar dramatisch slecht, en dat zou volgens deze meneer zo blijven zolang Staatsbosbeheer weigerde iets te doen aan de predatie door vossen en roofvogels.
Marinthe de Hek, procesmanager bij Slow Food Youth Network Fryslan en gedragswetenschapper aan Stenden Hogeschool, maakte er een wervelende voordracht van. Ze benadrukte dat waar het gaat om zaken als duurzaamheid en landschap mensen zich in de eerste plaats af moesten vragen wat ze zelf kunnen doen. Doel van Slow Food Youth Movement is de afstand tussen productie en consumptie van ons voedsel te verkleinen. Wie van de zaal had al een moestuin, wilde zij weten, en zo nee waarom niet. We maken geen tijd voor een moestuin omdat we druk zijn met geld verdienen, maar eigenlijk zelf anders kunnen kiezen.
De avond werd afgesloten door Janna van der Meer die een fraai gedicht voorlas uit haar net uitgekomen bundel Wêzen. Terwijl de zon onderging, werd aan de bar nog lang nagepraat. Een gemakkelijke oplossing is niet voorhanden voor de problemen die spelen op het platteland, maar er zijn genoeg mensen die het aan het hart gaat en die meer willen doen dan afwachten.
