Hoe is dat nu, voor het eerst de theaters in?
Een kort verslag van Tjeerd Bischoff (schrijver en acteur):
Vanaf 12 september reizen wij met GAS langs de schouwburgen van Nederland. Voor ons als locatie-gezelschap is dat een nieuwe ervaring. In Ten Boer en Zuidlaren stonden we vorige jaar midden in de weilanden. We kleedden ons om in containers en als we buitenkwamen kregen we soms nog een buitje op onze kop als we naar het theater spurtten. Ons eigen theater, waar het publiek op bezoek kwam.
Nu komen wij op bezoek in de schouwburgen, net als het publiek. Iedere keer zoeken we in een doolhof van gangen onze weg naar de kleedkamers en van de kleedkamers naar het toneel, waar het decor steeds net iets anders staat opgesteld. Achter het toneel heeft Egbert, één van onze geweldige technici, met grote witte pijlen op de vloer geplakt waar we tussen de zijdoeken op en af kunnen.
Behalve dat de omgeving steeds anders is, vonden we het spannend om te gaan spelen buiten het aardbevingsgebied. In Groningen en Drenthe speelden we voor een publiek van ingewijden die veel herkenden, maar hoe zou de voorstelling vallen bij mensen die niet meteen met deze problematiek te maken hebben? Tot onze grote vreugde, vinden ook de mensen in de rest van de land de voorstelling heel erg mooi. Na het applaus ren ik samen met Dimme, een van de acteurs, naar de foyer om daar boekjes te verkopen en dan komen de mensen naar ons toe en krijgen we fris van de lever de eerste reacties. Die gaan over het spel, waar mensen van onder de indruk zijn, en het verhaal, maar vaak ook over de problematiek die het publiek toch echt raakt. Als je af zou gaan op de bezoekers van onze voorstelling, dan hoeven de Groningers zich geen zorgen meer te maken over een gebrek aan solidariteit in de rest van het land.
Bij de voorstelling hebben we een tentoonstelling ingericht over de geschiedenis van de gaswinning en over de situatie van de mensen die wachten op de afhandeling van hun schade (Ik Wacht, gebaseerd op een reeks artikelen in het Dagblad van het Noorden). Daarnaast houden we, voorafgaand aan de voorstelling, op vijftien plaatsen een talkshow over de gaswinning en de energie-transitie. Steeds nieuwe gasten laten vanuit hun ervaring licht schijnen op de bevingsproblematiek en dat levert een breed palet aan verhalen, gezichtspunten en informatie op. Soms wordt er echt ‘nieuws’ geboren, waar de interviewers (Heleen Ekker, Reinalda Start en Margriet Brandsma) een bericht van maken dat op de site van de NOS wordt geplaatst. En steeds worden afleveringen ingeleid en uitgeleid door een mooie ballade van Jan Veldman. Het is een sprankelend gebeuren dat nog eens extra duidelijk maakt dat de voorstelling geënt is op een problematische werkelijkheid.
